หมู่บ้านโปรตุเกส

               ตั้งอยู่เขตตำบลสำเภาล่ม ทางตอนใต้ของเกาะเมือง บริเวณริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยาตะวันตก ใน พ.ศ. 2054 ชาวโปรตุเกส เข้ามาติดต่อกับไทย ซึ่งนับเป็นยุโรปชาติแรกที่เข้ามาติดต่อค้าขายกับกรุงศรีอยุธยา และได้มีการส่งทูตมายังกรุงศรีอยุธยาในสมัยสมเด็จพระรามาธิบดีที่ 2 ต่อมาในปี พ.ศ. 2059 ไทยได้ทำสนธิสัญญาครั้งแรกกับโปรตุเกส ชาวโปรตุเกสได้สร้างโบสถ์ขึ้น 3 แห่ง คือ โบสถ์ของคณะโดมินิกัน โบสถ์ของคณะเยซูอิต และโบสถ์ของคณะฟรานซิสกัน ในพ.ศ. 2527 กรมศิลปากรได้ขุดแต่งโบสถ์ของคณะโดมินิกัน ได้พบสิ่งของเครื่องใช้ อาทิเข่น เครื่องถ้วยชาม ขวด กล้องยาสูบ เหรียญรูปเคารพไม้กางเขน เหรียญกษาปณ์ ทั้งของประเทศไทย จีน ฮอลันดา และสเปน นอกจากนี้ยังพบโครงกระดูกเป็นจำนวนมาก จากการวิเคราะห์ของผู้เชี่ยวชาญทางกายภาพ พบว่ามีทั้งโครงกระดูกของเชื้อชาติของโกลอยส์และคอเคซอยส์ หลายโครงพบโรคที่สำคัญเช่น โรคออสติโอมัยไลดิส (โรคหนองในกระดูก) จากหลักฐานทางประวัติศาสตร์ สันนิษฐานได้ว่า โครงกระดูกที่พบเป็นจำนวนมากนี้เสียชีวิตเพราะโรคไข้ทรพิษ นี้ราวปี พงศ. 2239 และ พ.ศ.2292 โบราณสถานแห่งนี้ร้างไปเมื่อเสียกรุงศรีอยุธยาในปี พ.ศ. 2310

 วิดีทัศน์