วัดราสิยารามตั้งอยู่ที่บ้านไก่คำ ตำบลไก่คำ อำเภอเมือง จังหวัดอำนาจเจริญ  เป็นชุมชนที่ประชาชนย้ายถิ่นฐานมาจากเวียงจันทน์ สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ในช่วงต้นรัตนโกสินทร์

          อุโบสถวัดราสิยาราม เป็นอุโบสถ (สิม) ขนาดเล็ก จากคำบอกเล่าว่า นายลา ได้บริจาคที่ดิน จำนวน 12 ไร่ เพื่อสร้างเป็นสถานที่สร้างวัด ต่อมานายลาและนายลิน ซึ่งเป็นพี่น้องกันได้อุปสมบทประจำอยู่ที่วัด จึงได้ตั้งชื่อวัดว่า “วัดราสิยาราม” และมีการจารึกไว้ว่า เจ้าคณะแขวง และอุปัชฌาพันเป็นผู้ชี้แจง ผู้เป็นหัวหน้าคือ ยาครูแดง ยาครูไตร  พระสงฆ์และสามเณร กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน และราษฎรพร้อมใจกันสร้างปฏิสังขรขึ้น สร้างขึ้นในปี พ.ศ. 2468 และแล้วเสร็จในปี พ.ศ.2471

          อุโบสถ (สิม) เป็นอาคารขนาดเล็กก่อด้วยอิฐถือปูน ที่ผนังกำแพงมีเสาไม้ด้านละ 4 ต้น รองรับส่วนหลังคา ที่ขื่อห้องแรกสลักลายรูปพญานาคเกี้ยวพันกัน ห้องที่สองสลักลายเถาวัลย์พันกัน ผนังภายในฉาบปูนเรียบ ภายในมีพระพุทธรูป 3 องค์ องค์กลางเป็นพระประธาน ผนังด้านหน้าภายนอกเขียนภาพจิตรกรรมระดับเหนือประตู 4 เรื่อง บนสุดเขียนเป็นภาพพระธาตุเกศแก้วจุฬามณี ด้านล่างเขียนภาพพระพุทธเจ้าตอนมารผจญ ด้านล่างทางซ้ายมือเขียนภาพเรื่องพระมาลัยโปรดสัตว์นรก ขวามือเขียนเรื่องพระเวสสันดรชาดก อาคารอยู่ในสภาพค่อนข้างสมบูรณ์ หลังคามุงด้วยสังกะสี เชิงชายมีร่องรอยของการแกะสลักเป็นลายหยักโค้ง คงได้รับการบูรณะมานานอุโบสถจึงไม่มีคันทวย จั่วมีลายประดับแถวบนแบ่งเป็น 3 ช่อง ประดับลายรูปพระอาทิตย์อัศดงคต 3 ดวง แถวกลางและแถวล่างสลักลายเส้นพื้นลายลูกฟักปลายแหลม ครีบใต้จั่วไปลายฉลุไม้โค้งลงไปจรดปลายเสา