ปรางค์ศรีเทพ

        ตั้งอยู่ในเขตเมืองใน ทางด้านหลังในแนวแกนเดียวกับปรางค์สองพี่น้อง มีกลุ่มอาคารขนาดเล็กและแนวทางเดินซึ่งมีกำแพงแก้วศิลาแลงล้อมรอบเชื่อมต่อ ปรางค์ศรีเทพมีลักษณะเป็นกลุ่มโบราณสถานซึ่งกำแพงแก้วก่อด้วยศิลาแลงล้อมรอบ ปราสาทประธานก่อด้วยอิฐ ตั้งอยู่บนฐานศิลาแลงขนาดใหญ่ ขนาดความกว้าง 24.5 เมตร ความยาว 25.0 เมตร ส่วนเรือนธาตุและยอดปราสาท ก่อด้วยอิฐไม่สอปูน มีขนาดความสูงราว 13 เมตร หันหน้าไปทางด้านทิศตะวันตก ทางด้านหน้าก่อเป็นมุขยื่นมีซุ้มประตูทางเข้า  ปัจจุบันชำรุดพังทลาย ส่วนทางด้านทิศเหนือ ด้านทิศใต้ และด้านทิศตะวันออกมีซุ้มประตูหลอก ด้านหน้าปราสาทมีฐานอาคารผังรูปกากบาท ด้านทิศใต้มีบ่อน้ำผนังบ่อกรุด้วยศิลาแลง ทางด้านเหนือมีฐานอาคารขนาดเล็ก มีชานชลาและแนวทางเดินเชื่อมต่อไปทางด้านทิศตะวันตก ทางด้านทิศใต้ของแนวทางเดินมีอาคารผังรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้ายาวขนานกันไป จากลักษณะทางสถาปัตยกรรมและโบราณวัตถุที่พบจากการขุดแต่งทางโบราณคดี สันนิษฐานว่าปรางค์ศรีเทพคงสร้างขึ้นเพื่อเป็นเทวาลัยเนื่องในศาสนาฮินดู (พราหมณ์) ลัทธิไศวนิกายในราวพุทธศตวรรษที่ 16-17 ต่อมาได้มีการซ่อมแซมดัดแปลงเพื่อใช้เป็นศาสนสถานเนื่องในพุทธศาสนาลัทธิมหายานในรัชสมัยของพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 (พ.ศ. 1724-1760) แต่ยังไม่แล้วเสร็จเนื่องจากพบชิ้นส่วนสถาปัตยกรรมที่เป็นเพียงโกลนอยู่เป็นจำนวนมาก