วัดเจ้าจันทร์

         อยู่ด้านหลังวัดชมชื่น เป็นกลุ่มโบราณสถานสมัยสุโขทัยยุคต้น  โบราณสถานสำคัญประกอบด้วยปรางค์ประธานก่อด้วยศิลาแลงรูปแบบสถาปัตยกรรมเป็นศิลปะแบบเขมรที่พบในประเทศไทย ที่เรือนธาตุมีซุ้มประกอบทั้ง ๔ ด้าน เป็นซุ้มทางเข้าสู่องค์ปรางค์เฉพาะด้านตะวันออก จากการขุดค้นทางโบราณคดีที่ใกล้กับฐานปรางค์สันนิษฐานว่าน่าจะมีศาสนสถานก่ออิฐอยู่ก่อนแล้ว ต่อมาเมื่อมีการจะสร้างปรางค์จึงทำการรื้อ เมื่อขุดค้นลงไปในระดับลึกพบหลักฐานโบราณวัตถุสมัยทวารดี เครื่องถ้วยหริภุญชัย ลูกปัดแก้วและชิ้นส่วนโครงกระดูกมนุษย์ ดังนั้นก่อนที่จะสร้างปรางค์ศิลาแลงองค์นี้จะต้องมีศาสนสถานก่อด้วยอิฐ เช่นที่วัดพระศรีรัตนมหาธาตุวัดชมชื่น ซึ่งมีอายุก่อนพุทธศตวรรษที่ ๑๘ ในบริเวณวัดยังมีมณฑปพระอัฏฐารศก่อด้วยศิลาแลงอยู่ด้านซ้ายขององค์พระปรางค์

        พระวิหารตั้งอยู่ด้านหน้าของพระปรางค์ เมื่อได้ขุดทดสอบปรากฏว่าฐานพระวิหารได้มาสร้างภายหลังโดยการถมอัดลูกรังรอบๆ องค์ปรางค์แล้วจึงก่อสร้างพระวิหาร