ชื่ออุทยานประวัติศาสตร์ภูพระบาท

บ่อน้ำนางอุสา


 

          เป็นบ่อน้ำที่เจาะสกัดลงไปในพื้นหิน ขอบข่อด้านในกว้าง ๒ เมตร ยาว ๒ เมตร ลึก ๕ เมตร ส่วนขอบบ่อด้านในเป็นก้อนหินทรงโค้งตามธรรมชาติ ยกตัวสูงจากลานหินประมาณ ๑ เมตร บริเวณลานหินด้านข้างบ่อน้ำมีรอยสกัดเป็นร่องสี่เหลี่ยมตื้นๆ กว้างประมาณ ๕๐ เซนติเมตร ยาวไปตามแนวลานหิน สันนิษฐานว่าใช้ในการระบายน้ำไปยังด้านล่าง ทางด้านข้างบ่อน้ำมีเพิงหินขนาดใหญ่อีกแห่งหนึ่ง บริเวณผนังด้านบนของเพิงหินด้านทิศตะวันออก มีภาพเขียนสีสมัยก่อนประวัติศาสตร์ เขียนด้วยสีแดง เป็นรูปลายตารางลายเส้นขนาน เส้นโค้งและลายเส้นทึบ โดยเขียนต่อเนื่องกันทั้งผนัง