ประวัติวัดเหนือ (วัดศรีบุญเรือง) เอกสารกล่าวว่าสร้างในปี พ.ศ.๒๓๓๖ โดยพระยาชัยสุนทร (โสมพระมิตร) เพื่อเป็นสถานที่จำพรรษาของพระครูหลักคำ รอบสิมวัดเหนือปักใบเสมาหินทรายที่พบในเมืองฟ้าแดดสูงยาง ลักษณะใบเสมาเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าที่มียอดสอบเข้าหากันคล้ายกลีบบัว มีทั้งที่เป็นแผ่นเรียบและสลักลวดลาย
ใบเสมาในศิลปะทวารวดีที่อีสาน เมื่อราวพุทธศตวรรษที่ ๑๒-๑๖ นอกจากมีลักษณะเป็นรูปกลีบบัว ยังพบใบเสมารูปเสาสี่เหลี่ยมและแปดเหลี่ยม การสร้างใบเสมามีวัตถุประสงค์เพื่อใช้แสดงเขตศักดิ์สิทธิ์ทางศาสนา โดยปักล้อมรอบศาสนสถาน หรืออาจสร้างขึ้นเพื่อการกุศลอุทิศให้กับผู้ตาย หรือเพื่อเป็นพุทธบูชา แล้วนำไปปักในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ หรืออาจสร้างขึ้นเพื่อทำหน้าที่แทนสถูป เจดีย์ หรือพระพุทธรูปก็ได้ ลักษณะการปักใบเสมา มีทั้งที่ปักใบเดียว และปักเป็นกลุ่มเรียงซ้อนกัน ๓ ใบ รูปแบบของใบเสมามีทั้งที่เป็นแผ่นเรียบและสลักลวดลายต่างๆ เช่น ภาพสถูป หม้อน้ำ หรือเรื่องในพุทธประวัติ ชาดก เป็นต้น
ใบเสมาที่ปักหน้าสิมวัดเหนือ สลักเรื่องราวชาดกเป็นภาพเทวดา ๒ องค์ เหาะเหนือปราสาท ด้านข้างปราสาทเป็นต้นไม้ ด้านล่างสุดมีรูปกษัตริย์ พระมเหสีและพระราชโอรส ตอนกลางด้านหลังใบเสมาสลักเส้นตรงสองเส้นในแนวดิ่งสองเส้น
ความสำคัญของใบเสมาหน้าวิหารวัดเหนือ คือ การแสดงให้เห็นถึงรูปแบบศิลปกรรมที่เกี่ยวเนื่องในพุทธศาสนาในสมัยทวารวดีระยะพุทธศตวรรษที่ ๑๒-๑๖ อีกแห่งหนึ่งในภาคอีสาน
กรมศิลปากร ประกาศขึ้นทะเบียนใบเสมาหน้าวิหารวัดเหนือ ในราชกิจจานุเบกษา วันที่ ๒๗ กันยายน ๒๔๗๙ ผู้ใดบุกรุกทำลายมีความผิดตามกฎหมาย
